چوپون

آقا با آمدن امام خمینی، یکسری چوپون اومدن تهران، مثل بابا علی و حسین، از دهات قزوین، برادر بابا علی موند دهات، گفت تو برو من میام. آقا عمو علی موند دهات ولی بچه هاش رو فرستاد ایتالیا. محمود فراهانی هم رفت اینارو از سر مرز رد کرد برد بلونیا، البته، ایشون قبلش تماس گرفتن با سازمان امنیت ایتالیا، گفت دارم میرم چنتا از بیریخت هارو بیارم ایتالیا، اجازه هست؟ سازمان امنیت ایتالیا هم پرسید: خودیان؟ محمود گفت آره کونی ان. خلاصه، آقا وقتی ایران از ضایعات فرهنگی حرف میزنن، ما از ضایعات ژنتیک حرف میزنیم. طرف خرد و دانشش در حدی نیست که به اسم بچه الیت یا از ما بهترون بشینه درون شبکه بندی های تهران و یا اتاق فکر، و آن را هدایت کنه، آخه بچه چوپون، گاومیش، کوسکش، مادر جنده، تو یه کتاب نخوندی، بیا ۲۰ ساعت زر بزن، من ۵ دقیقه جوابت رو میدم بچه کون، تو رو چه به این حرف ها که: ما باید مثل اروپا با جامعه ژنتیک برخورد کنیم، جهود رو از بین ببریم. کوس مادر، دائی من رو سر خواهرش مسموم کردی کشتی، با شبکه بندی های مملو از هندی پاکستانی و گرجی و رومانی، اجنبی خارکوسده. فامیل های علی قریب و حسین و امیری و غیره هم طلبت، با رحیم پاکستانی خوب بلدین آدم بکشید