نژاد

یک زمانی ماقبل از تاریخ جامعه یک میلیون نفری در آرامش و عشق و دوستی و محبت زندگی میکردن. همان گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک، اهریمن اومد اینطور گفت؛ ببین بچه تو بلد نیست، یعنی بچه این از تو بالا تره؟ چیه هی زر میزنه اینکارو بکن اون کارو بکن، ما بلدیم و ما هستیم، به بچت بگو بره ازش کار یاد بگیره بعدش طرف رو بکشه، بگو خودت رو بکش بالا نذار گوسفند بره بالا، بگو بزنه بکشه طرف رو. قوچ و بز و گوسفند رو ما آبگوشت میکنیم، استخوانش رو هم میدیم به سگ گاز بزنه. همینطور هم شد و این بود آغاز برده داری، نابودی فرهنگ، ژن، علم. حالا از این یک میلیون ۸۰۰۰ نفر فداکاری میکردند ها، برای آسایش و رفاء اجتماعی، بدون نظر و هدف به ثروت و سرمایه. حالا امروز هم طرف میگه بچه های ما نتونن خودشون رو بکشن بالا میخوایم آدم روی زمین نمونه. خوب نمونه، تو سر از کجا در میاری؟ میگه نو لیبرالیسم مصرف کننده داره، اونم ماییم، به شما احتیاجی نیست، حالا یکی نیست بگه: نو لیبرالیسم از کی تا بحال فداکار بوده که به هستی تو احتیاج داشته باشه یا پایبند به ارزش های انسانی، میگه ۸ میلیارد حیوان ریخته در این دنیا، برای این دنیا یک میلیارد "انسان" کافی است. میگه ما هم ثروت داریم یا ثروتمند میشویم، ما ۸ ساعت رولکس بدست میبندیم برای خدمت به سرمایه داری. لول، ما را نمی کشند. بعد سوال میکنی میگی؛ بینم قرو قاطی مگه نژاد تمیز و پاک اهریمنی داری کسخل؟ گریگوری دیوانه