سر راه مستقیم، گذاشته بودند یک سنگ لعین، کول کردم و گفتم ای سنگ لعین: بزن یکی به ماتحت مهین، یک عمر شدیم مست خراب آزادی پروین و شهین، گفت: ای آدم هم تو خمی هم من لعین، چرا ما را برداشتی از روی زمین، ولی بشنو: ‏