رفیق ‏ناهید

آنکه از ریشه خراب است مگو ایزد آب است. ناهید نبود مار ما، مارتای ونک بود، ناهید ما در شاهنامه و اوستا فقط با ژن سند بود، کهن ماهی ما مار  نبود سرش قشنگ بود، گاهی به ما خشم داشت ولی خشمش قند بود و عسل بود، ماهی ترشیده ما هم خودش بود، قره قروت بود