چیز ‏میز

از کشوری که من می آیم، سواد به دانگ است و بی سوادی به دونگ، عبد الله کوس خرنه توده ای عشق دارد به پینگ پنگ، راکت چینی به دست میگیرد و میگوید: دیکتاتوری کارگری چینگ چونگ، میگوید تابلو و عتیقه نفروش، ما را به سرمایه نفروش، هیهات که بابات هم است فرش فروش. ما خیانت را پیش میکشیم، با گاو میش گاری سیب زمینی میکشیم، سازمان ملل را به دارایی هنگفت میکشیم، جهان بینی ماسونی را پیش میکشیم، دنیا را.......!؟ بگم بازم؟ خود را با قطار گلوبالیزاسیون با چیز میز جلو میکشیم، از زیر میز دودول را به فیلم میکشیم