قهار ‏های ‏زمانه

کوروش آسوده بخواب ما بیداریم، قهاری امروز تخت نیست، اتاق نشیمن نیست، مبل نیست، میز ناهارخوری نیست، قهاری در حمام نیست، زیر میز نیست، در راهرو و جنگل نیست، قهاری یک نیمکت در کنار خیابان است: من همه جا به فکر شما هستم، من چه جوری جبران کنم، خدا مرگم بده. کوروش آسوده بخواب ما بیداریم و میگوییم برو خارکوسده هیچوقت پیش ما نشین، کلبه ما صفاش فقط نوره، ورودش برای چشم کوره.