نعلبکی و روانپریشی

قاطی کردیم به حضرت عباس، قاطی، روانپریش شدم. رفتم این رو از یه اتریشی خریدم امروز، دیدم نعلبکی استکان خبری نیست، خیلی محترمانه پرسیدم کجاست؟ یک لبخند نوک تیز زد گفت شکسته، گفتم کیر تو کت شلوار بابات، که جلو میرزا تقی هم با کت شلوار وایسادید گفتید ما آدمیم، روانپریش های بی ناموس به زیرساختهای اقتصادی ما رحم نکردید که هیچی، زیر استکان هم خالی میکنید، نگو ازدستی نبود، با اون لبخند کریح دیوونه بیشرف