خلاصه

پیک زاده ی جام است و جام زاده ی شیخ است، از دست ساغر شربت جا افتاده ی نوه وای که چه ناب است،

پیک زاده ی جام است و جام زاده ی شیخ، لعنت و نفرین بر تو ای شوخ، ای بوزینه زاده ی فیک.

این شوخ به شرت ما گوزیده، ماتحت مرا بوییده، چه بگم، تا به امروز روزی سه دست گودیده.

از دور خرباری از پشم ما دیده، باری، این حکم از کجا آمد که به او ریده!؟