کیرم تو دهن هرچی چپه ایرانیه، زنده باد لمپن بورژوا خیط شده، و بعد پرولتاریات شده

میخواستم که منم اهل دیاری که باغاش گل و بلبل داره باشم

دوباره مثل روزای جوونی یه خوشبخت و یه آتیش پاره باشم

چقدر خاطره از عشق تو این موی سپیده

بازم دل میشه عاشق همینم یه امیده

چقدر خاطره از عشق تو این موی سپیده

بازم دل میشه عاشق همینم یه امیده

دلم ای دل غافل نذار تنها بمونی

دیگه چشماتو وا کن ببین رفته جوونی

میخوام بیست ساله باشم میخوام سی ساله باشم

میخوام وقتی بهاره گل امساله باشم