عیش . [ ع َ ] (ع اِ) زندگانی . (منتهی الارب ). حیات حیوانی

کلیم » دیوان اشعار » رباعیات »

شمارهٔ ۳

 

شیرینم و مغز سخنانم تلخ است

عیش همه عالم از زبان تلخ است

منهم از خویش در عذابم که مدام

از گفتن حرف حق دهانم تلخ است