حاجی قدیم ها علامه بودن به این معنا بوده: در شکم سرمایه اهریمنیسم ما چطور مملکت را آرایش بدهیم، زینت بدهیم تربیت کنیم به جهانی طلایی و بالا تر از یک، کشور نمونه، با اقتصاد سالم. حالا تو من رو بفروش بگو من تق در شرایط فعل. والا (سوئیس) که نشدیم، شدیم من تق، با شانه های طلایی ما نبودیم، بنداز بالا: ما نبودیم، بنداز بالا، ما نبودیم، قر کمر رو بیااااا ما نبودیم