حاجی کلیم میگه کریم

کلیم » دیوان اشعار » غزلیات »

غزل شمارهٔ ۵۹

 

پیچیده تر ز طره او دود آه ماست

برگشته تر از آن مژه بخت سیاه ماست

در راه او بخون خود از بسکه تشنه ایم

هرکس که چاه می کند او خضر راه ماست

ما را چو کاه تکیه بدیوار خلق نیست

خاکیم و بردباری پشت و پناه ماست

یک کس بسوی مقصد خود ره نمی برد

دنیا زبسکه تیره ز بخت سیاه ماست