seyyed is the creation breed, and my bloodline is up to 50 meters below vienna soil. I will leave the translation to you., bar sheytan laanat haji, pedarsukhte

در روایات بر لزوم احترام به سادات و ذریه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله تأکید شده است که به ذکر یک روایت بسنده می کنیم. از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده: "روز قیامت چهار گروه را شفاعت می کنم، گرچه گناهان اهل دنیا را مرتکب شده باشند:
1ـ شخصی که فرزندانم را یاری رساند.
2ـ شخصی که مالش را به فرزندانم بدهد.
3ـ فردی که فرزندانم را با زبان و دل دوست بدارد.
4ـ فردی که در راه برآمدن حاجت فرزندانم تلاش کند".[1]
اما روایت را به شکلی که مرقوم داشته اید نیافتیم. توهین کردن، خواه به سادات یا غیر سادات، از گناهان بزرگ محسوب می شود، چون مؤمن هر چند خطا کار باشد، احترام دارد. سادات مانند دیگر افراد معصوم نیستند و ممکن است لغزشی از آن ها سر زند. در مواردی متأسفانه بعضی از سادات حرمت خود را نگه نداشته و ممکن است به فسق و فجور بپردازند. این امر عجیبی نیست. فرزند بلاواسطه بعضی از پیامبران مانند پسر نوح، امر پدر را اطاعت نکرد و در صف کافران قرار گرفت:
پسر نوح با بدان بنشست
خاندان نبوتش گم شد
یا مانند جعفر کذاب که فرزند امام هادی علیه السلام و عموی امام زمان علیه السلام بود.
فرزند پیامبر بودن و یا سید بودن، مصونیت از وسوسه شیطان ایجاد نمی کند و ورود به بهشت را تضمین نمی سازد. در بعضی روایات بر مسئولیت مضاعف آن ها تأکید شده است. قطعاً به خاطر منسوب بودن به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و تأثیر عملکرد شان در افکار عمومی، مجازات و اجرشان بیشتر خواهد بود، ولی با این حال نمی توان به بهانه عمل ناشایسته ای که عمداً یا سهواً از آن ها سر زده، بدانان توهین کرد. اسلام حتی به کسی که مجرم بودن او ثابت شده، اهانت را روا نمی داند. اگر در گذشته توهین و اسائه ادب صورت گرفته، باید از این گناه توبه کنید که خداوند آمرزنده و مهربان است و هر گناهی را می آمرزد. البته توهین به شخص، خواه سید یا غیر سید، طلب حلالیت و بخشش آن فرد را لازم دارد