خلاصه شاعر میگه: با همه ی بی سر و سامانی ام باز به دنبالِ پریشانی ام. امشب میخوام ساعت هشت و نیم عکس بندازم به جای ساعت ده، بینم صحبت طولانی مارو میپزیرن یا نه؟ میشه یا نه امشب!؟ با این جاکش ها چکار کنیم ما؟ شاعر میگه: ماهیِ برگشته زِ دریا شدم... تا تو بگیری و بمیرانی ام... خوب ترین حادثه می دانم ات... خوب ترین حادثه می دانی ام؟