Barbad farahani
Dienstag, 23. Januar 2024
اومدم خونه یه چایی بخورم و بگم:، حاجی هیچی به دل نگیر ما دیوونه ایم،
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen
Neuerer Post
Älterer Post
Startseite
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
ببین باقالی ته ریشی، جدی جدی باید برم حمام، روم نمیشه اینجوری بشینم، فقط یه مهمون ندارم، بنده خدا عامر داره زحمت میکشه، ولی خوب یکی درویش های ما اینجا یک اشاره کرد در مورد این جریان الان یادم نیست، ولی خوب این منظور رو داشت: بوته بادمجان را نگیر بر لب و جان اسهال میگری، قنچه گل محمدی را ستایش کن
In the 70s at the age of 24, my uncle DAVOOD bought a house with two floors and a yard in southern Tehran, through bookselling and antiques trading, his knowledge was unlimited, it started: he smokes opium, he smokes heroin, he is addicted , he is a bad person. Ultimately it was all because of this: no one in the family had a son like Davood. nobody is from our tribe. all were poor until the age of 50 or until today
Son of the bitch in Iran, has become an organizer too with the Iranian government, instead of reducing this fascist country to powder after 25 years of holocaust secret camera system, Iran blackmails Austria to continue the action. That is also the reason why I am alive, Dirty fucking luck in a dirty fucking miserable situation
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen