آقا ما بریم بخوابیم، امروز داشتم محسن چاوشی گوش میکردم و لبخند میزدم به این کنایه، اتفاق امیر بیگزند رو هم داشتم گوش میکردم، ولی با کنایه... صداش کنایه هست میدونی یعنی چی؟ یعنی صداقت درش نیست. در ایران من این کنایه وارداتیه. ویگن کنایه بود؟ نه! هایده کنایه بود؟ نه! حالا نوش آفرین رو هنوز توش گیر کردم یا حالا حبیب یا سوزان روشن، ولی کنایه در این آوازه خوان های ما زیاده... مگه نه گوگوش؟