Kalim » Diwan of Poems » Ghazliat »Ghazal number 70

او که از زلف سیاه خویشتن رم می کند

با سیه روزی چو من هرگز نخواهد خو گرفت

خسته بسیار است در دارالشفای عشق، لیک

آن شفا باید که کار درد از دارو گرفت

بس که کردم گریه رام من شد آن وحشی، کلیم

طفل اشکم از دویدن عاقبت آهو گرفت